gunehê yekî têxistin stûyê xwe

Kurmancî

Biwêj

gunehê yekî têxistin stûyê xwe

1. gunehê (yekî) stendin, gunehê (yekî) hilanîn, ketin ber gunehê (yekî)
   • Lawik jî di emrê van zarokan de bû. Lê ez çi gunehên wan têxim stûyê xwe, min rûyê lêwik nedît. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)

Etîmolojî

Ji gunehê + yekî + têxistin + stûyê + xwe

Werger

• Tirkî: günahını almak → tr