girih

Kurmancî

Mane

girih (cureyê peyvê?)

1. girêk
2. girihdar: bi girêk

Ji wêjeyê

• Bi tebessum bi te ra bête ji gulzarê hudûs
  Sed girih min di dil in lew ko çep û rast-i dikir
  Şahê husnê qidemê zulfê girihdarê hudûs — (Dîwana Melayê Cizirî)