garing

Kurmancî

Mane

garing (cureyê peyvê?)

1. feraqa ku di dema kamkirinê de didine bin gayên gêleyê da ku rêx û mîza wan di ser zêd de nerije

Sundanî

Bilêvkirin

• Deng (Îndonezya (Bandung City))^ⓘ

Rengdêr

garing

1. hişk, ziwa