gîsik

Kurmancî

Mane

gîsik (cureyê peyvê?)

1. karikê dusalî

   gîsika gurî diçe serê kaniyê û ji eslê avê vedixwe

2. benda stranê
   • Ew Ekrad ji vê benda istranê re gîsik dibêjitin. — (Mele Mehmûdê Bayezîdî, Amadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê Ekradiye, Weşanxaneya Nûbihar, 2010, r. 130, ISBN 9789944360678)