fezle

Kurmancî

Rengdêr

fezle

1. (Tirkmancî) zêde, zehf, mişe

Herwiha

• fazle
• fazla

Etîmolojî

Ji tirkî fazla, ew bi xwe ji erebî فضلة‎ (feḍle).

Werger

• Îngilîzî: extra → en, too much → en
• Tirkî: fazla → tr