felçe uğramak

  1. (mecazî) şehitîn, lepikîn, kûd bûn, felç bûn (nîvcomabûna karekî, lihevketina karekî, astengderketina li pêşiya tiştekî, nemeşîna karekî)
    yağmur yağınca trafik felce uğradı baran barî trafik felç bû