fışkırmak

  1. pijiqîn, beliqîn, fîzikîn, bilqijîn, lîzikîn, vizikîn, bilbeq dan, tê de avêtin (gava ku gaz an jî şilemenî ji cihekî bi bandora pestoyê (tezyikê) bi şid derkeve jorê)
  2. tê de şîn hatin, lê avêtin (gava ku di cihekî de bi awayekî tomerî riwek şîn bibin)
    bu kuru toprakta nasılda otlar fışkırmış di vê erda ziwa de giya çawan lê avêtine
  3. lê pir bûn, barin
    bu topraklarda bereket fışkırıyor li van xakan bereket dibare