erese

Kurmancî

Mane

erese (cureyê peyvê?)

1. di sûkan de beşê servekirî yê firotina fêkîyan û tiştên şîn, cîyê servekirî yê ku tê de fêkî û tiştên şîn tên firotin

   me ji eresê, ji zarokan re hin sêv û mişmiş kirîn"

2. Ji bo guhertoya rastnivîsî binêre erse.
   • Yên ku çend kevir li şûna eresa xwe danîbûn û yên ku qorek du qor asasê xaniyê xwe avêtibûn. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)