egle

Kurmancî

Rengdêr

egle

1. derengî
2. biliyan

Herwiha

• êgle

Jê

 

• (lêker) egle bûn
• (navdêr) eglebûn
• (rengdêr) eglebûyî
• (lêker) egle kirin
• (navdêr) eglekirin
• (rengdêr) eglekirî

Etîmolojî

Ji osmanî اكلمك‎ (eylemek, eġlemek).

Werger

• Farisî: تاخیر‎ → fa, درنگ‎ → fa, معطل‎ → fa

Votî

Hoker

egle

1. duh, duhî