efsûnger

Kurmancî

Navdêr

efsûnger mê

1. efsûnbaz, efsûnkar
   • Û efsûncî (efsûnger) jî di nêva wan da heyîn. Lakin pîrejin dibin. Ew jî wekû mirovek nexweş dibitin ewê efsûngerê tînin, kerekî nan, hindek xwê dikitin nêva nanî û dipêçe û li dor etrafêd (aliyên) serê wî nexweşî, çend barkan (caran) digerîne û goya tiştekî dixûn(e). Paşê ewî nanî û xwê davête ber seyi(küçik) dixwitin. Ew mirov goya şifa dibînitin — (Mele Mehmûdê Bayezîdî, Amadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê Ekradiye, Weşanxaneya Nûbihar, 2010, r. 135, ISBN 9789944360678)

Etîmolojî

Ji efsûn +‎ -ger.

Werger

• Farisî: افسونگر‎ → fa

Ev rûpel ji aliyê botê ve hatiye çêkirin, ji kerema xwe re kontrol bike!