doğrulmak

  1. xwe rast kirin
  2. rast bûn (ji bo tiştekî xwar ku dûz bibe)
    tahta doğruldu texte rast bû
  3. rast bûn, xwe rast kirin (ji bo kesê rûniştî û vezelandî)
    yattığı yerden doğrulup bize baktı li ser cihê xwe xwe rast kir û li me fekirî
  4. kar kirin, qezenc kirin (ji bo pere)
  5. ber pê bûn, ber pê çûn
    çocuk babasını görünce, ona doğruldu zarok gava ku bavê xwe dît, ber pê çû
  6. (mecazî) bi xwe ve hatin
    iflas etmişti, ama kısa zamanda yine doğruldu îflas kiribû, lê di demeke kin de xwe rast kir