derketin meydanê

Kurmancî

Lêker

derketin meydanê negerguhêz (lêkera biwêjî)

1. Tiştekî bidizî eyan bûn.

   Çi kiribû û çi nekiribû yek bi yek derkete mexderê.

2. Ji bo tekoşîn û dozê derketin qadê.
   • Têkoçerên rizgariya gel, derketin meydanê û gotin: "êdî bes e!" — (Ferhenga Biwêjan, Mustafa Borak)

Werger

• Almanî: ^?anfallen → de, ^?herauskommen → de, ^?herausstellen → de
• Tirkî: meydana çıkmak → tr