debelenmek

  1. gevizîn
  2. kulkulîn, perpitîn (ji ber êş an jî pestekê)
  3. vegevizîn, lif dan, xwe pevjilandin, xwe leqandin: gözüm, yerde ters yüz edilmiş debelenen kaplumbağaya ilişti çavê min bi kûsiyê ku li erdê li ser piştê xwe dipevjiland ket
    yerde debelendi durdu li erdê ew bû lif dida
  4. (mecazî) perpitîn, li hev çûn û hatin (ji bo hewlên tewş)