daqulîn

Kurmancî

Lêker

daqulîn negerguhêz

1. daqurtîn, dabelîn, daûrîn, dabelihîn, daqurçîn, qurpîn, belîn, daqultîn

Tewîn

-daqul-

Etîmolojî

• da- +qul +-în

Werger

• Tirkî: yutulmak → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	daqulîn	daqulîn
Îzafe	daqulîna	daqulînên
Çemandî	daqulînê	daqulînan
Nîşandera çemandî	wê daqulînê	wan daqulînan
Bangkirin	daqulînê	daqulînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	daqulînek	daqulînin
Îzafe	daqulîneke	daqulînine
Çemandî	daqulînekê	daqulîninan

daqulîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)