dîn û har

Kurmancî

Mane

dîn û har (cureyê peyvê?)

1. bêaqil û hişaloz

   siwar siwar e, li siya xwe guhdar e, li nava sêrî mexe dîn û har e

   • Gulbahar dîn û har bûbû. Nikaribû di cîhê xwe de bimîne. — (Çiyayê Agirî, Yaşar Kemal, Weşanxana Çanda Kurdî)

Çavkanî

Werger

• Farisî: ^?سبک سر‎ → fa
• Tirkî:^?çılgın → tr, ^?deli → tr, ^?deli divane → tr, ^?divane → tr, ^?çıldırmış → tr