dîlkirî

Kurmancî

Rengdêr

dîlkirî

1. girtî, êxsîr, ya / yê ku hatiye dîl kirin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: دیلکری‎

Ji Wêjeya Dînî

"Ez yê hinartîm da azadiyê bo dîlkiriyan û bînînê bo koreyan rabigehînim" (Îsa, li Manîfestuyê Nasîretî ve, Luqa 4:18) http://kitebipiroz.com/behdini/bible/luk/4/18

Etîmolojî

Ji dîl + kirî ji lêkera kirin.

Werger

• Îngilîzî: arrested → en, captive → en