cenabet

Kurmancî

Navdêr

cenabet

1. ne paqij, bê taret, rewşa mirovî piştî kiryara seksî û berî xwe bişût

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: جەنابەت‎

Herwiha

• cinabet

Etîmolojî

Ji erebî جنب‎

Jê

bi cenabet

Werger

• Erebî: جنب‎
• Îngilîzî: a state of janaba, ritual impurity, ceremonial impurity (after sexual activity), junub
• Tirkî: ^?cenabet → tr, ^?cünüp → tr

Tirkî

Navdêr

cenabet

1. cinobet, cinabet
2. (mecazî) kotî, pîsê heram