cûtî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒuːˈtiː/
• Kîtekirin: cû·tî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
cû		herî cû

1. Tiştê ku hatiye cûtin.
   • Ev tişt jî tiştên siyasî ne, civakî ne, dîrokî ne, ajîtatîf in, klîşe ne, zêde cûtî ne, zêde xav in û hwd. — (Kovara Kund Sal 2, Jimar 6, 2019, r.7)
   • Lê dîsa jî bêhna axa cûtî, wek bêhna pîşo tûj û eşkere, di nav hemû bêhnan re çû û ket bêvila wî. — (Silêman Demir, Sorê Gulê, Nefel, Stockholm, 2002, r. 154, ISBN 91-89687-02-7)

Hevmane

• cîtî

Etîmolojî

Ji c +‎ -ûtî.

Werger

• Îngilîzî: masticated → en
• Tirkî: çiğnenmiş → tr