bereketdar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bereketdar		herî bereketdar

bereketdar

1. bizêdehî, bimişetî, bigelekî, bizafî, biadanî, biberdarî, bideramet, bigumrehî, biboşahî, biberhemdarî, bigurahî, bikesafet, bifeyîz

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بەرەكەتدار‎

Jê

• (Lêker) bereketdar bûn
• (Lêker) bereketdar kirin

• (Navdêr) bereketdarbûn
• (Navdêr) bereketdarkirin
• bereketdarî
• bereketdarîtî
• bereketdartî

Etîmolojî

Ji bereket + -dar.

Werger

• Farisî: با برکت‎
• Îngilîzî: blessed → en