berahîk

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛɾɑːˈhiːk/

Navdêr

berahîk mê

1. Binêre berahî.
2. têketin, entrî
   • Min dî ku ji çîyayî siwarek peyda bû û hat. Ez jî çûme berahîkê ku seh bikim çi mirov û çi kesek e. — (Mela Mûsayê Hekarî, Amadekar: Hêmin Omer, Durrû’l Mecalîs, 2022 ["1857"], r. 167)