büzülmek

Tirkî

büzülmek

kişiyan hev, qermiçîn
kirmişîn, civitîn, çingizîn, quncifîn, racivîn, çermixîn, qurcifîn, çermîn, kîsîn, quncisîn, quncilîn, nicimîn (çûna ser hev a tiştekî)
(mecazî) qutifîn (ji bo rewşa ku ji ber serma, tirs û şaşwaziyê peyde dibe)
soğuktan büzülmüş ji ber sermayê quncifiye

büzülüp oturmak (veya kalmak) xwe quncifandin ser hev

Ankaraya kadar bir köşede büzülüp kaldım hetanî Enqereyê min xwe di quncikî de quncifande ser hev