bînbar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bînbar	bînbartir	herî bînbar bînbartirîn

bînbar

1. dîtbar, tiştê ku tê dîtin yan dikare bêt dîtin,
   tiştê ku mirov dibîne yan dikare bibîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Têkildar

• dîtî

Etîmolojî

-bîn- (rayê dema niha ji lêkera dîtin) + -bar

Jê

• bînbarî
• bînbarîtî
• bînbartî
• nebînbar
• nebînbarî
• nebînbarîtî
• nebînbartî

Werger

• Îngilîzî: viewable; visual, visible → en
• Tirkî: zahir → tr, görülebilir