bêxet

Kurmancî

Rengdêr

bêxet

1. bêxîç, bêxêz, bêhêl, bêrêz

Etîmolojî

Ji bê- +‎ xet.

Jê

• bêxetî
• bêxetîtî
• bêxettî

Ji wêjeya klasîk

• Di vê dewran û çerxê da
  Hebîbê bêxeta kuştim
  Bi derba firqetê axir — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)