bêwesf

Kurmancî

Rengdêr

bêwesf

1. bêkalîte, bêçawanî, bêçilotî, bêkêfiyet, bêkeyfiyet

Etîmolojî

Ji bê- +‎ wesf.

Jê

• bêwesfî
• bêwesfîtî
• bêwesftî

Ji wêjeya klasîk

• Li dêmê wc ieylayê
  Bêwesf û bêmîsal in
  Di remza şekerxayê > — (Feqiyê Teyran, )

Werger

• Tirkî: kalitesiz → tr, niteliksiz → tr, ^?vasıfsız → tr