bêreqem

Kurmancî

Rengdêr

bêreqem

1. bêjimare, bêhejmar, bêhijmar, bêjimar, bênimre, bênumare, bêjumar, bêjumare

Etîmolojî

Ji bê- +‎ reqem.

Jê

• bêreqemî
• bêreqemîtî
• bêreqemtî

Ji wêjeya klasîk

• La'iq ewî dê hebit ruqûmek
  Herçî we ko bûne bêreqem bû
  Lew ewwelê ma-xeleq qelem bû — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)