bêmemnûn

Kurmancî

Rengdêr

bêmemnûn

1. bêşikir, bêspas, bêteşekur

Etîmolojî

Ji bê- +‎ memnûn.

Jê

• bêmemnûnî
• bêmemnûnîtî
• bêmemnûntî