bêkum

Kurmancî

Rengdêr

bêkum

1. bêşewqe, bêkulav, bêkulik, bêfotêr, bêdersok, bêcemedanî, bêşaşik

Etîmolojî

Ji bê- +‎ kum.

Jê

• bêkumî
• bêkumîtî
• bêkumtî