bêkarîn

Kurmancî

Rengdêr

bêkarîn

1. bêbehre, bêqabiliyet, bêbîrberî, bêgevil, bêgêrûf, bêgêrûfen, bêdirayet, bêtalent, bêjîrî, bêhêginî, bêêginî, bêzihniyet, bêjêhatin, bêjêhat, bêşiyan, bêqudret, bêhinêr, bêhuner, bêkanîn

Jê

• bêkarînî
• bêkarînîtî
• bêkarîntî
• (Navdêr) bêkarînbûn

Etîmolojî

Ji bê- + karîn.

Werger

• Tirkî: kudretsiz → tr, ^?iktidarsız