agresîv

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
agresîv	agresîvtir	herî agresîv agresîvtirîn

agresîv

1. Yên ku bi êrîşkariyê karakterîze dibin, yen ku bi awayekî nelicih hicûmê kesên din dikin; halûhereketên wan nîşan bide ku meyldarê êrîşkirin an nîqaşkirinê ne.

   Hevmane: hicûmkar, êrîşkar

Dijmane

• pasîv

Jê

• agresîv bûn
• agresîv kirin
• agresîvî
• agresîvbûn
• agresîvkirin
• pasîv-agresîv
• agresîvbûyî
• agresîvkirî

Etîmolojî

Deyn ji îngilîzî aggressive.

Werger

• Îngilîzî: aggressive → en
• Koreyî: 적극적인 (jeokgeukjeogin), 공세 → ko (gongse), 병기가 공격용의 (byeonggiga gonggyeogyong-ui)
• Tirkî: agresif → tr, saldırgan → tr, kavgacı → tr