-mîş kirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ˈmiːʃ kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: -mîş ki·rin

Lêker

-mîş kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	-mîş dikim
	tu	-mîş dikî
	ew	-mîş dike
	em, hûn, ew	-mîş dikin
Fermanî	Yekjimar	-mîş bike
	Pirjimar	-mîş bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	-mîş kir
	te	-mîş kir
	wê/wî	-mîş kir
	me, we, wan	-mîş kir
Formên din:

-mîş kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz (forma navdêr -mîşkirin)

1. (Tirkmancî) Li ser lêkerên dîrêk ji tirkî dikeve, ku bi rêzîmana kurmancî baş bibe.
   • Anlamak (fehm kirin) > Anlamîş kirin
   • Başlamak > Başlamîş kirin

Etîmolojî

Ji serpêşkirinê tirkî -miş bo formên bihîstinê demê berê (anladı (ew fehm kir) ≈ anlamış ([min bihîst ku] ew fehm kir).

Li tirkî, vokalê -i- li nav -miş ji vokalên ber vê tê gorandin. Lê bi kurmancî, ev nabe. Gîşt lêkerên ji tirkî bi -m'î'ş ve dibin, serbest ji vokal.