şantaj

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şantaj	şantaj
Îzafe	şantaja	şantajên
Çemandî	şantajê	şantajan
Nîşandera çemandî	wê şantajê	wan şantajan
Bangkirin	şantajê	şantajino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şantajek	şantajin
Îzafe	şantajeke	şantajine
Çemandî	şantajekê	şantajinan

şantaj mê

1. Bi gef û tehdîdan neçarkirina kesekî daku tiştek bêdilî xwe bike.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• (lêker) şantaj kirin
• (navdêr) şantajkirin
• (rengdêr) şantajkirî
• şantajî
• şantajker

Etîmolojî

Ji tirkî şantaj, ji fransî chantage.

Werger

• Almanî: Erpressung → de m
• Fînî: kiristys → fi
• Fransî: chantage → fr m
• Îngilîzî: blackmail → en
• Polonî: szantaż → pl m
• Portugalî: chantagem → pt m
• Rusî: шантаж → ru (šantaž)
• Spanî: chantaje → es m
• Tirkî: şantaj → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

şantaj

1. şantaj
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)