îsyan kirin

 Ji bo navdêrê binêre: îsyankirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /iːsˈjɑːn kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: îs·yan ki·rin

Lêker

îsyan kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	îsyan dikim
	tu	îsyan dikî
	ew	îsyan dike
	em, hûn, ew	îsyan dikin
Fermanî	Yekjimar	îsyan bike
	Pirjimar	îsyan bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	îsyan kir
	te	îsyan kir
	wê/wî	îsyan kir
	me, we, wan	îsyan kir
Formên din: Tewandin:îsyan kirin

îsyan kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji îsyan + kirin.

Werger

• Tirkî: baş kaldırmak → tr, isyan etmek → tr, ^?ayaklanmak → tr