îskîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /iːsˈkiːn/
• Kîtekirin: îs·kîn

Lêker

îskîn negerguhêz

1. girî, girînaerm
   • Pîrê tu tişt negot, weke zarokan kire îskîn û hêsirên wê bi ser hinarîkên wê ên qermîçokî de hatin xwarê. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)

Tewîn

-îsk-

Etîmolojî

Ji îsk +‎ -în.

Werger

• Tirkî: ağlantı → tr, hıçkırmak → tr, ^?hıçkırık → tr, ^?hıçkırış → tr, ^?hıçkırma → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îskîn	îskîn
Îzafe	îskîna	îskînên
Çemandî	îskînê	îskînan
Nîşandera çemandî	wê îskînê	wan îskînan
Bangkirin	îskînê	îskînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îskînek	îskînin
Îzafe	îskîneke	îskînine
Çemandî	îskînekê	îskîninan

îskîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)