çarpmak
Bilêvkirin
biguhêreLêker
biguhêreçarpmak
- lê ketin
- Kurşun duvara çarptı. ― Gule li dîwêr ket.
- lê xistin, lê dan
- Güneş çarptı. ― Tavê lê xist.
- lê dan, xenîmî (yekî) bûn
- Onu cin çarptı. ― Cinan li wî xistin.
- dizîn
- Cüzdanını çarpmışlar. ― Cuzdanê wê dizîne.
- çirpandin, jê çirpandin
- Her aybaşında gelir babasının biraz parasını çarpar gider.
- Her serê mehê tê hinek pere ji bavê xwe diçirpîne û diçe.
- pitpitîn, dapitîn, jenîn hilavêtin (ji bo zû hilavêtina dil)
- Yüreğim çarpıyor. ― Dilê min hildiavêje.
- lê xistin
- Rüzgar ağaç dallarını duvara çarpıyordu. ― Bayê guliyên darê li dîwêr dixistin.
- (matematîk) car kirin, carandin, zerp kirin caran
- Beşi beşle çarparsa yirmi beş eder.
- Pênc caran pênc bîst û pênc dike.
- pajandin