zêf

Kurmancî

Navdêr

zêf mê bi gelemperî pirjimar

1. dijûn, dijmîn, xeber, çêr, sixêf mirqî, kufrî,
   gotinên pirr xirab yên kesek ji kesekî re yan di derbareyî wî / wê de dibêje
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. sixêf, mirqî, şor^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• zêv
• zêfek

Bide ber

• sêv
• zaf
• zevî

Jê

• (Lêker) zêf gotin
• (Lêker) zêf kirin

• (Navdêr) zêfgotin
• (Navdêr) zêfkirin
• zêfbêj
• zêfbêjî
• zêfreş
• zêfreşî
• zêfek

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Schimpfwort → de n, Fluch → de m
• Fînî: kiroilu → fi, kirosana → fi
• Fransî: juron → fr m, gros mot → fr m
• Îngilîzî: swear word → en, dirty word → en, curse → en, curse word → en, cuss → en, expletive → en
• Îtalî: parolaccia → it m
• Sirboxirwatî: psovka → sh m
• Sirboxirwatî:

  Kirîlî: псовка mê

  Latînî: psovka m

• Swêdî: svärord → sv n, svordom → sv g
• Telûgûyî: తిట్టు (tiTTu)
• Tirkî: küfrü, küfür → tr, sövgü → tr, sövme → tr, ^?güzaf → tr