xebername

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /xɛbɛɾnɑːˈmɛ/
• Kîtekirin: xe·ber·na·me

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xebername	xebername
Îzafe	xebernameya	xebernameyên
Çemandî	xebernameyê	xebernameyan
Nîşandera çemandî	wê xebernameyê	wan xebernameyan
Bangkirin	xebernameyê	xebernameyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xebernameyek	xebernameyin
Îzafe	xebernameyeke	xebernameyine
Çemandî	xebernameyekê	xebernameyinan

xebername mê

1. Ferheng, luxet, luxetname, qamûs, peyvname.

   Bi şîretkirina xоce min xwe ra xebernamek, yanê lоxetnamek çêkir, xeberêd tirkî dinivîsîn û xeberêd kurmancî di ber da, min ji hevala pirs dikir, ewana jî ez hînî zimanê tirkî dikirim, bere-bere xebernema min mezin dibû û xeberê tê da pir dibûn, ew jî min ra bibû dersekî û şev û roj di xewnê da jî her dayîm fikra min ser wê dersê bû, çimkî min êdî pak dizanî ku ez zimanê tirkî pak bizanim ez ê ji geleka paktir bixûnim û dibe ku bibime îkincî (yan jî bîrinciyê) mektebê. — (Ahmedê Mirazî, Bîranînêd Min, Yêrêvan, 1966)

Etîmolojî

Ji xeber + -name.

Werger

• Almanî: wörterbuch
• Îngilîzî: dictionary → en
• Rusî: словарь → ru (slovarʹ)
• Tirkî: sözlük → tr