kulb

Kurmancî

Navdêr

kulb

1. xela, birç, gava ku xwarin u dexlûdan kêm dibe u xelk hemî di mînît birçî u kêm xwarn

   Di salên borî de kulb berev nemanê diçû, lê niha dûbare ya dizivrîteve.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کولب‎

Pend

Kulba ji te diçît - (dema kesek gelek yê birçî be û bilez bixwe, mirov dibêjinê kulba ji te diçe.)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: ^?قحطی زده‎ → fa
• Îngilîzî: famine → en, ^?gourmand → en, ^?voracious → en, ^?edacious → en, ^?insatiable → en, ^?ravenous eater → en