eda

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	eda	eda
Îzafe	edaya	edayên
Çemandî	edayê	edayan
Nîşandera çemandî	wê edayê	wan edayan
Bangkirin	edayê	edayino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	edayek	edayin
Îzafe	edayeke	edayine
Çemandî	edayekê	edayinan

eda mê

1. kirin, bicihanîn
   (bi taybetî tiştek li dema wê / wî, wek nivêjekê berî ku nivêja li dû wê bibe)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. sinc, rewişt, exlaq
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. dayik
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Şi'ra te Mela sihr-i şekerrîz e bi mu'ciz
  Zanim ji lebê le'lê te ev lefz û eda girt — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bide ber

• qeza (3)
• ade
• êdî

Jê

• (Lêker) eda kirin
• (Navdêr) edakirin
• (Rengdêr) edakirî
• edaker
• edakerî

Etîmolojî

Ji erebî أَدَاء‎ (ʾadāʾ). (?)

Werger

• Îngilîzî: performance → en
• Tirkî: eda → tr, ^?eda etmek → tr, ^?ifa etmek → tr, ^?kılmak → tr

Tirkî

Navdêr

eda

1. helwest
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. naz, îşwe
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. awa, şêwaz, awayê vegotinê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. dan, anîn cih
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
5. eda
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)