bêçek

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêçek	bêçektir	herî bêçek bêçektirîn

bêçek

1. bêsîleh, sivîl, medenî, ne çekdar, ne bisîleh, kesa/ê ku çek anku sîleh nîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bêcil, bêlibas, rûs, tazî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• bêçekî
• bêçekîtî
• bêçektî
• (Lêker) bêçek bûn
• (Lêker) bêçek kirin

• (Navdêr) bêçekbûn
• (Navdêr) bêçekkirin

• (Rengdêr) bêçekbûyî
• (Rengdêr) bêçekkirî

Etîmolojî

Ji bê- + çek.

Werger

• Almanî: unbewaffnet → de
• Erebî: بلا سلاح‎, سلمي‎, غير مسلح‎, ^?الأعزل‎
• Farisî: بدون سلاح‎, بی دفاع‎
• Îngilîzî: unarmed → en, ^?swordless → en, ^?armless → en, ^?weaponless → en, ^?bare handed → en, ^?disarmed → en
• Tirkî: elbisesiz → tr, silahsız → tr