wer bûn

 Ji bo navdêrê binêre: werbûn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /wɛɾ buːn/
• Kîtekirin: wer bûn

Lêker

wer bûn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	wer dibim
	tu	wer dibî
	ew	wer dibe
	em, hûn, ew	wer dibin
Fermanî	Yekjimar	wer bibe
	Pirjimar	wer bibin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	ez	wer bûm
	tu	wer bûyî
	ew	wer bû
	em, hûn, ew	wer bûn
Formên din: Tewandin:wer bûn

wer bûn lêkera hevedudanî, negerguhêz

1. ketin û belav bûn

   Morî ji destê min ketin û bi erdê werbûn.

2. ji derekê bilind ve ketin
   • Pablo Nerûda di xatiratên xwe de qala sindoqa pîra xwe dike. Dibê: “Ez zarokekî pênç şeş salî bûm û min meraq dikir bê ka gelo sindoqa pîra min çi têde heye. Rojekê wextê min qapaxa wê bilind kir û xwe bi ser de xwar kir, ez di hindurê wê de werbûm. Min bala xwe dayê ku sindoka pîra min tije kitêbin.” — (Selahettîn Bulut: Derbe û kitêb, Diyarname.com, 5/2007)

Ji wêjeya klasîk

• Birûska batinî da dil
  Di pêtê sîne wê werbû
  Ko dê bêtin tebêta dil — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Herwiha

• pê wer bûn
• tê wer bûn

Têkildar

• wer kirin

Etîmolojî

Ji wer + bûn.

Werger

• Erebî: سقوط‎, تساقط‎
• Îngilîzî: fall → en, fall down → en, be splattered → en, be splashed → en, flop → en
• Tirkî: saçalanmak → tr, tepetakla gitmek → tr, yuvarlanma → tr, yuvarlanmak → tr, serpilme → tr, tepetaklak yuvarlanmak,alçak bir yere düşmek, ^?serpilmek → tr