terefdar

Kurmancî

Navdêr

terefdar mê û nêr

1. Kesa/ê ku alîkariyê yan sempatiyê dide kesekî yan tiştekî yan jî berjewendiyên wan diparêze

   Hevmane: piştgir, alîgir, parêzvan, alîkar, destekder, layengir

Jê

 

• terefdar bûn (lêker)
• terefdarbûn (navdêr)
• terefdarbûyî (rengdêr)
• terefdar kirin (lêker)
• terefdarkirin (navdêr)
• terefdarkirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji teref + -dar.

Werger

• Almanî: Anhänger → de m, Assistent → de m, Unterstützer → de m, Helfer → de m
• Erebî: منحاز‎, مؤيد‎
• Îngilîzî: advocate → en
• Tirkî: yanlı → tr, yandaş → tr, ^?taraflı → tr

Rengdêr

terefdar

1. Kesa/ê ku alîkariyê yan sempatiyê dide kesekî yan tiştekî yan jî berjewendiyên wan diparêze

   Hevmane: piştgir, alîgir, parêzvan, alîkar, destekder, layengir