Kurmancî biguhêre

Navdêr biguhêre

 
tajiyek

tajî , t-ya nerm

  1. seyên beza yên nêçîrê,
    kûçikên ku bo girtina heywanên kûvî tên bikaranîn

Herwiha biguhêre

Bi alfabeyên din biguhêre

Bide ber biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji proto-hindûewropî *tekʷ- (lezîn, bezîn). Hevreha soranî تانجی(tancî) (tancî), kelhurî tanzî, zazakî tanzî / tonzî, farisî تازى‎ (tazî: 1. tajî 2. talanker, şelîner), pehlewî tazîk, têkilî -taz- ku rehê dema niha ji lêkera texten (bezîn, bazdan) e, avestayî tek-, teçeyti- (bezîn, lezîn) û teke- (robar, herik), osetî тæх (tex: beza), sanskrîtî तक्ति (takti) (tekti-), slaviya kevn тєшти (têşti: herikîn), rusî течь (tečʹ) (têçi), sirboxirwatî teći / те̏ћи, yûnaniya kevn ταχύς (takhús) (taxûs: bilez, beza), sekeyî/skîtî teke- (beza; xurt), latviyayî čakls (zîrek), almanî û holendî dienen (xizmet kirin, "di xizmeta kesekî de bezîn/lezîn"), swêdî tjäna (xizmet kirin), îngilîzî thew (xulam - êdî nayê bikaranîn). Ji eynî rehî herwiha: taze, tazî, teze, tacik û belkî tezî û çist. tirkî Tazı ji zimanekî îranî hatiye wergirtin.

Werger biguhêre