sihor

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /sɪˈhoːɾ/
• Kîtekirin: si·hor

Navdêr 1

sihor mê

1. Paşîv,
   xwarina ku mirov bi şev berî nivêja spêdeyê bibe dixwe daku roja bêt birojî be.
   • Ji bo meha remezanê hindik ma. Li bajaran defçî bi şev li defê didin û gel radikin sihorê (paşîvê). Lê vê carê biryar hate girtin ku gere sabiqeya (sûcê ku bêr hatine kirin) defçiyan nîn be. — (Diyarname.com, 9/2006)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• sihorî
• sihorxwer
• sihorxwerî

Navdêr 2

sihor mê

1. (Diyarbekir) Guhartoyeke sivor (“heywaneke kirrîner”).