sergiran

Kurmancî

Rengdêr

sergiran

1. (mecazî) fesal, aram, cidî, weqûr, girambar , giran

Etîmolojî

Ji ser- +‎ giran.

Jê

• sergiranî
• segirantî

Ji wêjeya klasîk

• Serwibala sebzipûş û kil nişan û xunçebaz
  Nêrgizên qamet zumurrud sergiran hatin xiram
  Çar-i etrafan bi ref ref lê bi meş tên siy û qaz — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Almanî: gemessen → de, seriös → de, würdevoll → de, würdig → de
• Erebî: وقور‎, قدير‎, رزين‎ → ar, رصين‎, موقر‎, متزن‎, عفيف‎, قنوع‎
• Îngilîzî: ^?temperate → en, sober → en, ^?top-heavy → en
• Tirkî: kıranta → tr, oturaklı → tr, ağırbaşlı → tr, ^?dölek → tr, ^?denli → tr