polen

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /poːˈlɛn/
• Kîtekirin: po·len

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	polen	polen
Îzafe	polenê	polenên
Çemandî	polenî	polenan
Nîşandera çemandî	wî polenî	wan polenan
Bangkirin	poleno	polenino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	polenek	polenin
Îzafe	polenekî	polenine
Çemandî	polenekî	poleninan

polen nêr

1. (riweknasî) gerik, toza nebatan, tovê riwekan, toza kulîlkan
   (ya ku ba digerrîne daku li derek din şên bibe)
   • Bi taybet li destpêka werza biharê nexweşîyên alerjîk hîn bêhtir têne dîtin. Sedemê wê jî ev e ku di vê werzê de polen gelek têkelî hewayê dibe. Di vê werzê de di nav hewayê de toza kulîlkên çayir û çîmenan, toza kulîlkên dar û beran têkelî hewayê dibe. Hingê meriv dema ku nefes distîne vî polenî dadiqurtîne, ev dibe sedemê nexweşiyan. — (Netkurd.com, 3/2008)

Etîmolojî

Bi rêya fransî yan îngilîzî pollen ji latînî pollen (“ar, toz”).

Werger

• Almanî: Blütenstaub → de m, Pollen → de m
• Çekî: pyl → cs m
• Çînî: 花粉 → zh
• Erebî: غبار الطلع‎ (ẍubaru -ttele´î)
• Esperantoyî: poleno
• Ferî: sáð, blómusáð
• Fînî: siitepöly → fi
• Fransî: pollen → fr
• Frîsî: blomstof, stomoal
• Holendî: stuifmeel → nl n
• Îngilîzî: pollen → en
• Îtalî: polline → it m
• Japonî: 花粉 → ja (かふん : kafun)
• Koreyî: 꽃가루 → ko (kkotgaru)
• Portugalî: pólen → pt m
• Rusî: цветень (tsv'et'en')
• Slovenî: cvetni prah → sl m
• Spanî: polen → es m
• Swêdî: frömjöl → sv
• Tirkî: polen → tr, çiçek tozu
• Yûnanî: γύρη → el m (gýri)

Tirkî

Navdêr

polen

1. (riweknasî) gerik, polen, toza kulîlkan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)