pêketî

Kurmancî

Rengdêr

pêketî

1. hil, geş, gur, xweş, hilkirî, vêxistî, zede, lêdayî, gorî
2. tûşbûyî
   • nexweşiyek ji van nexweşîyan ku hem îşkence li pêketîyên xwe dike — (Robert Louis Stevenson, (wergêr Ciwanmerd Kulek), Meseleya Seyr a Dr. Jekyll û Mr. Hyde, Avesta, 2020, r. 56, ISBN 978-605-2246-80-1)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پێکەتی‎

Bikaranîn

Lêker:

• pêketî bûn

Navdêr:

• pêketîbûn

Etîmolojî

Ji lêkera pêketin

Werger

• Almanî: eingeschaltet → de, ^?adäquat → de
• Erebî: كافي‎, مناسب‎, صالح‎ → ar
• Farisî: خوشخو‎ → fa, سازگار‎ → fa, مساوی ساختن‎, مطبوع‎ → fa, موافق‎ → fa
• Îngilîzî: adequate → en, fire to be on → en
• Tirkî: artımlı → tr, münasebetti → tr, uygun → tr, yakışık → tr, yanık → tr, yaraşık → tr, yaraşıklı → tr, ^?münasebetli → tr