Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Lêker biguhêre

orîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha: -or-
RP.
Niha
ez diorim
tu diorî
ew diore
em, hûn, ew diorin
Fermanî Yekjimar bore
Pirjimar borin
Rehê dema borî: -orî- / -oriya-
RP.
Boriya
sade
ez orîm / oriyam
tu orî / oriyayî
ew orî / oriya
em, hûn, ew orîn / oriyan
Formên din:  Tewandin:orîn

orîn lêkera xwerû, negerguhêz, r-ya req

  1. oreor kirin, dengê mangeyan û gayan kirin
    • Çêlek oriya. Rojên eskeriyê hatin bîra wî. Jinik qeliqî. Wî bi qehr li seetê nerî. Seet tam nehê şevê bû. Wî hîn li seetê dinerî, çêlek dîsa oriya. Û bi ser de jî bi dengê xwe ê herî bilind. — (Serok Altaxûs, Laleş Qaso, Çapa 2., 2009, weşanxana Komal)
  2. hîrîn, dengê mirovan yê mîna dengê mangeyan û gayan

Herwiha biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Onomatopoetîk, ji proto-hindûewropî *reuǵ- (orîn), hevreha ermenî առիւծ (aṙiwc: şêr), yûnanî ὠρυγή (orûgê: orîn), latînî rūgio (orîn). Herwiha hevreha ûr ya kurdî.

biguhêre

Têkildar biguhêre

Werger biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî orîn orîn
Îzafe orîna orînên
Çemandî orînê orînan
Nîşandera çemandî orînê wan orînan
Bangkirin orînê orînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî orînek orînin
Îzafe orîneke orînine
Çemandî orînekê orîninan

orîn

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger biguhêre