naqol

Kurmancî

Rengdêr

naqol

1. şûm, neqet, destmatî, netebitî, venehewiyayî, nearam, nerehet,
   kesa/ê karûbarên nebaş dike yan xwe tevlî tiştên ne karê wî ne dike (bi taybetî zarok)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• neqol

Jê

• (Navdêr) naqolbûn
• naqolî
• naqolîtî

Etîmolojî

Ji na- + qol.