naçar
Rengdêr
biguhêrenaçar
- mecbûr, bêçare, seqer
- Herçî ko nekir bi dînî iqrar
Naçar gelek bi şîr fena bûn
Hetta ko hinek bi dîn teba bûn — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692) - Destê bab û dayê neçûye qetla wî, naçar bûyî anîn, ew zarok di paçikan pêçayî danîne nêv sindûqekê û avetine Nîlê mubarek. — (Mela Mûsayê Hekarî, Amadekar: Hêmin Omer, Durrû’l Mecalîs, 2022 ["1857"], r. 141)
- Herçî ko nekir bi dînî iqrar
Etîmolojî
biguhêreWerger
biguhêreRengdêr
biguhêrenaçar