morker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	morker	morker	morker
Îzafe	morkera	morkerê	morkerên
Çemandî	morkerê	morkerî	morkeran
Nîşandera çemandî	wê morkerê	wî morkerî	wan morkeran
Bangkirin	morkerê	morkero	morkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	morkerek	morkerek	morkerin
Îzafe	morkereke	morkerekî	morkerine
Çemandî	morkerekê	morkerekî	morkerinan

morker mê û nêr

1. ya/ê mor dike

Etîmolojî

Ji mor +‎ -ker.